کتاب ریگ روان انتشارات آتیسا

درباره ی کتاب ریگ روان: در کتاب ریگ روان نوشته ی استیو تولتز می خوانیم: آن سوی ساحل کف آلود، آنجا که موج های ریز و متراکم در تصادف با قلوه سنگ های سیاه و تیره از هم می پاشند، یک نجات غریق با پاهایی که در شن های نمناک و نیمه زنگاری فرو کرده، مثل عیسی جلیل که بر آن راه می رفت، بدون پیراهن، ایستاده است. جهش نا به هنگام موجی بلند، پسربچه ای را به پشت نقش زمین می کند. مردی طاس یک توپ تنیس را برای لابرادورش پرتاب می کند اما سگی دیگر، یک سگ غریبه دنبال توپ جست و خیز می کند. از پشت غبار خفیف، سیاه موی گندمگونی با قد بلند، و از جایی که ما نشسته ایم، با برجستگی های نتراشیده بالاتنه - آب را با لگد روی نیم تنه آفتاب سوخته دوست بورش می پاشد. سه مشتری دیگر هم اینجا هستند و از حالا دم پیشخوان آفتاب خورده پلاس شده اند. ساعت یازده صبح است. الدو توی صندلی چرخدار برقی گت و گنده که وقتی خود را در آن می جنباند قسمتی از چرخ چپ عقبش غژغژ می کند، مچاله شده و از پشت پنجره های شن آلود، کورمکوری پهنه خیره کننده درخشان را دید می زند، رو به من می کند و می گوید: «من الهه هنر کسی نیستم.»